De klokkenstoelrestauratie in 1982.
In 1980 stuurde de eigenaresse van de klokkenstoel, begrafenisvereniging “De Laatste Eer’ ,een alarmerende brief naar de gemeente en Plaatselijk Belang. De stoel verkeerde in dusdanige slechte staat (houtrot), dat op dringend advies van deskundigen het gebruik van de klokken moest worden stopgezet. Renovatie zou meer dan 65.000 gulden moeten kosten, geld dat De Laatste Eer niet had. Pogingen om de klokkenstoel over te dragen aan de gemeente leidden tot niets. De brief eindigde met de mededeling dat het bestuur zich genoodzaakt zag om op termijn tot ontmanteling van de stoel over te gaan.
Nov. 1981 werd in een gezamenlijke vergadering van Plaatselijk Belang, De Laatste Eer en vertegenwoordigers van de drie kerkelijke groeperingen besloten om een ultieme poging te wagen om de stoel en de klokken voor het dorp te behouden.
Onder de naam van: Een nieuwe klokkenstoel voor Ureterp werd een breed gedragen commissie benoemd, bestaande uit vertegenwoordigers van de 5 bovenstaande groeperingen. Schrijver dezes werd als afgevaardigde van Pl. Belang tot voorzitter gekozen. De commissie ging voortvarend te werk.
Men was er zich van bewust, dat de restauratie met eigen middelen uitgevoerd zou moeten worden. Subsidieaanvragen bij diverse instanties werden niet gehonoreerd.
O.a via de Tipgever werd de bevolking op de hoogte gehouden van de gang van zaken.
Alle verenigingen werden aangeschreven en verzocht om hun steentje bij te dragen en met succes. De meest ludieke acties werden opgezet, van konijnenrace tot bonte avonden . Het resultaat was verbluffend. Op de hoek Weibuorren-Mounestrjitte stond een metershoge thermometer waar dagelijks de stand van de financiën werd bijgehouden.
“
